Սկեսուրս հասավ իր նպատակին․․․Նա ամուսնուս բաժանեց ինձանից ու ամուսնացրեց ընկերուհու դստեր հետ
-Մի կաթիլ անգամ չեմ ափսոսում,- ասում է Իրինան․
-Օլյային սիրում եմ այնպես, ինչպես իմ հարա զատ աղջկան։ Նա և Վանյան հրա շալի զույգ են։ Երբ տղաս ապրում էր այդ Մարինայի հետ, իմ հոգում իսկապես անհանգստություն էր տիրում, նա միայն փող պոկելու գործում էր լավ։ Իսկ Օլյան և հրաշալի տնային տն-տեսուհի է և իմ թոռնիկներիս է լավ խնամում, իսկ Վանիայի կյանքում վերջապես հանգստություն է տիրում։
Թող բոլորը մտածեն, որ ես չար սկեսուր եմ, և որ ես քանդեցի որդուս ընտանիքը, կարևորն այն է, որ բոլորը հիմա երջանիկ են։ Վան-յան՝ Իրինայի որդին է, որն աշխատում էր գործարանում որպես փականագործ, ապրում էր ծնողների հետ, ընդհանուր առմամբ բա-վականին լավ տղա էր: Երբեմն նա նույնիսկ դուրս գալով ընկե րների հետ, անգամ ալկոհոլ չէր օգտա գործում:Իրինան հիշեց
-Երբ նա Մարինային բերեց տուն, ես միանգամից հասկացա,որ մենք այլևս նորմալ կյանք չենք ունենա։Ես և ամուսինս միասին առա-ջարկեցիք նրանց ապրել մեզ հետ, քանի որ մեր բնակարանը չորս սենյականց էր։ Այդ տարին մեզ համար սար սափելի էր։ Նա միշտ նստած էր դժգհ դեմքով, տանը ոչ մի գործով չէր օգնում: Նա քնում էր մինչև կեսօր, իսկ Վանիային ես էի ճանա պարհւմ աշխատան-քի:
Նա ինչ-որ տեղ գնում և ամբողջ օրվա ընթացքում տուն չէր գալիս, իսկ Վանյան աշխա տանքից գալով, տեսնում էր, որ նա տանը չէ, այլ զբոսնում է ընկերուհիերի հետ:Երիտա սարդներին դուր չէր գալիս, որ Իրի նան իրենց ուղղություն է ցույց տա լիս և նոր տարուց առաջ նրանք սկսեցին ապրել վարձով բնակարանում։
— Նրա հետ ապրելով Վանյան շատ էր նիհարել: Նիհար, մռայլ, մեկ մեքենան էր փչանում, մեկ խնդիրներ ուներ աշխատանքի վայրում, իր մասին բոլորովին մոռացել էր։ Մի անգամ էլ այնպես էին կռվել, որ բանը հասել էր ծեծկռտուքի։
Իրինան մանկուց էր ճանաչում Օլիային, նա յոթ տարով փոքր էր Վանիայից։
-Մարինան չէր ցանկանում շփվել մեզ հետ,իսկ ես տոնական օրերին Լյուդային և իր դստերը՝ Օլիային հրավիրեցի մեր տուն՝ արձա-կուրդները մեր տանն անց կացնելու համար, և այսպես էլ մի անգամ Վան յան տեսավ նրան։ Խոսքը խո սքի հետևից նրանք գտան ընդհանուր լեզու և ամեն ինչ ստացվեց հենց այնպես ինչպես ես երազել էի դեռ նրանց փոքր տարիքից։
Վանյան գնալով տուն տեսավ Մարինային, որն ինչպես միշտ զբաղված էր հեռախոսով։ Նա անգամ չէր էլ աշխատում, բայց ամեն օր գումար էր պահանջում՝ գեզեցկության սրահների, սրճարանների և լավ ժամանակ անցկ ացնելու համար։ Եվ Վանյան հանկարծ հի-շեց Օլյային, թե ինչպես էր իր մորն օգնում խոհանոցում, որը շատ աշխատասեր էր և ուներ շատ նպատակներ։
-Իսկ ի՜նչ եմ արել ես՝ ուղղակի ծանթացրել եմ նրանց,- ասում է Իրինան․
-Վանյան ինքն էլ ամեն ինչ տեսնում էր։ Նա ամուսնալուծվեց Մարիայից, փառք աստծո երեխաներ չունեին։ Նա սկսեց ապրել Օլյայի հետ և ամեն ինչ ընկավ իր տեղը․ Աշխատանքի վայրում ամեն ինչ կարգավորվեց, նրանք միասին գնեցին նոր ավտոմեքենա, իսկ հի-մա օգնում եմ նրանց մեծացնել իրենց զույգ երեխանեին։
