Երբ քեզ սիրում են քո ոչ ռեսուրսային ժամանակներում -դա ուղղակի անգին է….
Սիրում են, ոչ թե դիմանում, և չեն սպասում ինչ-որ իրավիճակների: Չեն արժեզրկում, որը կարող է քեզ ուժերից զրկել:Խոսում են, երբ հնարավորություն է լինում: Գրկում են, երբ անհրաժեշտություն է լինում: Եվ ուղղակի
նստում են կողքին, որպեսզի աջակցեն, առանց ավելորդ հարցերի ու շատ ակտիվ լինելով չխանգարեն:
Որովհետև դա նույնպես համապատասխան քայլ է:
Ընդունել մարդուն, երբ անգամ ինքն իրեն չի ընդունում այդ պահին դա ամենաչնչին բանն է, որ կարող եք անել
նրա հաջողության համար:Դա ժամանակավոր է, բայց նույնպես ցավոտ է: Մենք մտերիմ չենք այն ժամանակ, երբ մի անկողնում ենք քնում, ընկերներ:
Մենք մտերիմ ենք, երբ գտնվում ենք նույն հուզական միջավայրում: Եվ երբ հարկավոր ենք միմյանց ոչ միայն
բարձր հնարավորությունների ջերմաստիճանում :
Ուղղակի հարկավոր ենք:
