Իմաստուն Առակ այն մասին թե ինչու ենք մենք այդքան հաճախ ուզում այն ինչը մեզ չի պատկանում։Հին ժամանակներում Տերը արարեց տասը Ադամի:Նրանցից մեկը փորում էր հողը մեկը ոչխար էր արածեցնում,երրորդը ձուկ էր բռնում որոշ ժամանակ անց նրանք եկան իրենց Հոր մոտ՝խնդրելով.-Ամեն ինչ կա,բայց ինչ-որ բան պակասում է։Ձանձրացել ենք:Տերը նրանց խմոր տվեց և ասաց.
Թող յուրաքանչյուր ոք իր հայեցողությամբ արարի մի կնոջ,ում ինչպիսին դուր է գալիս՝գեր,նիհար,բարձրահասակ,ցածրահասակ իսկ ես նրանց կյանք եմ տալու:Դրանից հետո Տերը շաքարավազի տվեց նրանց և ասաց.- Այստեղ տասը կտոր կա։Թող ամեն մեկը մեկ առ մեկ վերցնի ու կնոջը տա որ իր հետ Կյանքը քաղցր լինի։Ամեն ինչ այդպես էլ արեցին:Տերը մռայլվեց:-Ձեր մեջ խաբեբա կա որովհետև ուտեստի վրա կար շաքարավազի տասնմեկ կտոր։ Ո՞վ վերցրեց երկու կտոր:
Բոլորը լռում էին: Տերը վերցրեց նրանց կանանց,խառնեց նրանց և ապա բաժանեց,ում ոնց պատահի:Այդ ժամանակից ի վեր տասը տղամարդկանցից ինը կարծում են,որ ուրիշի կինը քաղցր է քանի որ նա կերել է ավելորդ կտորը:Եվ միայն Ադամներից մեկը գիտի որ բոլոր կանայք նույնն են քանի որ ավելորդ շաքարավազն ինքն է կերել։Կիսեք այս առակը ձեր ընկերների հետ:
