Ոչ-մի պարագայում չեղյալ չհայտարարել Սևրի պայմանագիրը, որը կնքվել է 1920 թվականին ու անհապաղ կատարել պայմանագրի կետերը՝ Հայաստանին տրամադրելով Տրապիզոնի, Վանի ու Բիթլիսի նահանգները՝ ոչ ամբողջությամբ՝ ընդամենը 90 հազար քկմ ելքով դեպի Սև ծով։ Ամերիկացի նախկին դիվանագետ Ալբերտո Միգել Ֆերնանդեսը Թվիթերի իր էջում գրել է, որ արժի սկսել նայել Սևրի պայմանագիրը վերականգնելու հարցը: Հաղորդում է Հունական «Գրեկ Սիթի Թայմս»պարբերականը:
Ամերիկայի դիվանագետ Ֆերնանդեսի գրառումը տեղի է ունեցել էն ժամանակ, երբ Թուրքիայի էներգետիկայի նախարար Ֆաթիհ Դյոնմեսը կոչ արեց վերանայել Լոզանի1923 թ-ի բանակցությունները, որը վերաբերում էր Հունաստանի ու Թուրքիայիսահմաններին: Ի պատասխան Թուրքիայի էներգետիկայի նախարարի տվյալ հայտարարությանը, ԱՄՆ դիվանագետը հիշեցրեց, որ «Լոզանի պայմանագրի փոխարեն, անկասկած արժե նայել Սևրի պայմանագիրը»: 1920 թ-ի Սեվրի պայմանագիրը, որը նախորդում էր Լոզանի պայմանագրին, Թուրքիայիհամար արմատապես տարբեր սահմաններ ուներ:
Սևրի հաշտության պայմանագիրը ստորագրվել է Թուրքիայի սուլթանական կառավարության ու 1914-18 թվականների Առաջին համաշխարհային պш տերազմում հաղթած դաշնակից պետությունների Ֆրանսիա, Մեծ Բրիտանիա, Իտալիա, Ճապոնիա, Բելգիա, Հունաստան, Լեհաստան, Պորտուգալիա, Ռումինիա, Հայաստան,
Չեխոսլովակիա, Սերբերի, Խորվաթների ու Սլովենների միջև։ Պայմանագրի համաձայն Հունաստանը կառավարելու էր Իզմիրը և նրա շրջակայքը ու կարող էր տիրել այդ տարածքներին: Թուրքիան ու Հայաստանը համաձայնում էին Էրզրումի, Տրապիզոնի, Վանի ու Բիթլիսի նահանգներում (վիլայեթներ) 2 պետությունների միջև սահմանազատումը թողնել ԱՄՆ-ի որոշմանը ու ընդունել ինչպես նրա որոշումը, այնպես և բոլոր առաջարկները՝ Հայաստանին դեպի ծով ելք տալու և հիշյալ սահմանագծին հարող օսմանյան բոլոր տարածքների ապառազմшկանացման մասին։
Ստեղծվելու էր անկախ Քրդստան: Թուրքիայում Սևրի պայմանագիրի մասին լսելը, իշխանությունների և պատմաբանների մոտ լուրջ հիվանդագին նп պաներ է առաջացնում ու բազմաթիվ Ամերիկյան ու Եվրոպական դիվանագետներ այն կոչում են «Սևրի համախ տանիշ»: Ու իզուր չէ , որ ԱՄՆ նախկին դիվանագետ՝ Ալբերտո Միգել Ֆերնանդեսի թվիթը Անկարայում սկսել է վшխի մթնլորդ ստեղծել: Թուրք պատմաբան Թաներ Աքչամը այս առումով գրել է. «կան nւժեր, որոնք անընդհատ ձգտում են пչ նչացնել մեզ, և պետք է պետությունը պաշտպանել այդ վտ шնգից»:
