Ուժեղներին չեն սիրում, նրանք չեն կարող վերահսկվել:
Նրանք լսում են իրենց ներքին ձայնին, գիտեն ինչի են արժանի և պատրաստ չեն հրաժարվել դրանից: Ներսում նրանք ունեն խարիսխներ, որոնցով ամուր պահվում են: Ներսում նրանք ունեն ուժեղ արմատներ, որոնք չեն կարող պոկվել կամ քանդվել: Անհնար է ոչնչացնել նրանց երկաթյա սկզբունքները, ինքնասիրությունը,
բարոյականությունը և հավատը իրենց հանդեպ: Հզորները կարողանում են դիմակայել ցանկացած ճշմարտության, ճակատագրի հարվածներին, դավաճանությանը, խոշտանգումներին և միայն սեփական հույզերից կարող են փոթորկել: Նրանք չեն վախենում ցավից, քանի որ պատերազմն իրենց սրտում վերապրում
են և անցնում անձնական դժոխքի միջով, նրանք սովորում են, թե ինչպես վերքերը վերածել իմաստության և վայելել կյանքը՝ պահպանելով գեղեցկությունն ու քնքշությունը սրտում:
Ուժեղները չեն կանգնում ուրիշների ճանապարհներին, առևտուր չեն անում երջանկության մեջ, չեն մուրում
սիրո համար, բայց եթե Աստված այդ զգացողությունն ուղարկի նրանց, նրանք դա ընդունելու են որպես հիանալի նվեր և երբեք չեն դավաճանի իրենց սիրելի անձին: Նրանք ապրում են ազնիվ, գործում են ազնիվ, չեն կեղծում իրենց պատմությունը, չեն սովորեցնում ուրիշներին ինչպես ապրել, այլ գերադասում են խորանալ և
զարգանալ իրենց մեջ: Նրանք կրում են իրենց խաչը՝ այն չդնելով ուրիշների ուսերին: Պատասխանատու են իրենց ասածի և արածի համար, և իրենք իրենց միայն մեղադրում են ընկնելու համար՝ դասեր քաղելով սխալներից: Ուժեղներին բնորոշ է, որ դատարկ ափսոսանքների փոխարեն ճիշտ եզրակացություններ անեն:
Նրանք բոլորից հուսալի են:Նրանց չեն կարող թեքել, պարտադրել իրենց կամքին հակառակ:
Եվ նրանք գիտեն, թե ինչպես հեռանալ, թե ինչպես մեկ անգամ և ընդմիշտ հեռանալ: Մի փորձեք նրանց զգացմունքները, բնավորությունն ու համբերությունը:
Նրանց հետ կարողանում են մնալ միայն ուժեղները….
